„ბერძენთა სიყუარული“ და „ბერძენთა მეფის სახლეულობა“
საკვანძო სიტყვები:
Orthodox, Unity and love of Greek people, Greek’s King in David IV Royal Familityრეზიუმე
ივანე ჯავახიშვილის აზრით, სამეფო ხელისუფლების მთლიანობა და უმაღლესი სულიერი იერარქიის განუყოფლობა შუა საუკუნეების ქართული სახელმწიფოებრიობის შენარჩუნების აუცილებელი პირობები იყო. იგი თანაბარ მნიშვნელობას ანიჭებდა ამ ორი საყრდენის სიმტკიცეს. უფრო მეტიც, მნიშვნელოვანია, რომ მკვლევარმა მცხეთის საკათალიკოსოს საზღვრების გაფართოება და მისი ლიხის იმერეთის რეგიონამდე გაფართოება VII საუკუნის დასაწყისში შეაფასა, როგორც მთელი საქართველოს გაერთიანების წინაპირობა:
„... ამგვარად, აღმოსავლეთ და დასავლეთ საქართველოს პოლიტიკურ გაერთიანებას წინ უძღოდა და საფუძველი ჩაეყარა საეკლესიო ერთიანობისა და მთლიანობის გაცილებით ადრეულ პროცესს“. ამიტომ, მკვლევარმა საქართველოს მესაფლავეებად მოიხსენია ყველა ის ადამიანი, ვინც ცდილობდა მცხეთის საკათალიკოსოსგან გამოყოფას და დამოუკიდებელი, ცალკეული სამწყსოს (მესხეთის, დასავლეთ საქართველოს) შექმნას. ეს ანალიზი აჩვენებს, რომ ივანე ჯავახიშვილი მიუღებლად მიიჩნევდა ქართველი ერის „გრძელვადიან“ განვითარებას ქართული მართლმადიდებლური სამოციქულო ეკლესიის გარეშე. გაერთიანებული საქართველოს მეფეებმა გააცნობიერეს, რომ მართლმადიდებლობა იყო საფუძველი, რომელზეც ეყრდნობოდა ქართველი ერის სულიერება და რელიგიური რწმენის კონცეფციას სახელმწიფოს იდეოლოგიური პოლიტიკის რანგში განიხილავდნენ. ეს იდეოლოგია მათ შთააგონებდა როგორც სამშობლოში - ქვეყნის უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად, ასევე საერთაშორისო ასპარეზზე - სახელმწიფოს თავდაცვის გასაძლიერებლად.
